W dniu 27 listopada 2025 r. przedstawiciel monitoringu naukowego oraz asystent naukowy polsko-niemieckiego modelowego przedsięwzięcia ładu przestrzennego (MORO) „Transgraniczna synergia gospodarki przestrzennej i wodnej w dorzeczu Odry“ gościli w Kotlinie Freienwaldzkiej (niem.: Oderbruch). Toralf Schiwietz, dyrektor zarządzający Euroregionu Pro Europa Viadrina – Mittlere Oder e. V. oraz Tobias Hartmann z Gminnej Grupy Roboczej Dziedzictwa Kulturowego Oderbruch wyjaśnili Dirkowi Gebhardtowi z Federalnego Instytutu ds. Badań Budownictwa, Miast i Przestrzeni (BBSR) oraz Svenowi Friedrichowi z biura INFRASTRUKTUR & UMWELT (IU), jak działa projekt MORO „Między planowaniem a zarządzaniem – kultura i praktyka prewencyjnej ochrony przeciwpowodziowej w Euroregionie PRO EUROPA VIADRINA” i czym się zajmuje.

Zaczynając od kilometra 0 wału przeciwpowodziowego przy miejscowości Reitwein, zwiedzili oni charakterystyczne miejsca związane z gospodarką wodną i ochroną przeciwpowodziową w Oderbruchu. Przy podnośni we wsi Kienitz Julien Butschke, dyrektor zarządzający Związku Wodnego i Wałów Przeciwpowodziowych Oderbruch, wyjaśnił, że Oderbruch jest nawadniany i odwadniany dzięki złożonemu systemowi gospodarki wodnej. Ze względu na nachylenie Oderbruchu od północnego wschodu do południowego zachodu, woda jest rozprowadzana w całym Oderbruchu za pomocą 24 pomp przez system rowów i starą Odrę i odprowadzana przez jaz Hohensaaten do Kanału Hohensaaten-Friedrichsthal.

Po kolejnych przystankach w miejscowości Zollbrücke i na Moście Europejskim Neurüdnitz-Siekierki trasa prowadziła do Muzeum Oderbruch, po którym zwiedzających oprowadzili Lars Fischer z Muzeum Oderbruch i Tobias Hartmann z Gminnej Grupy Roboczej Dziedzictwa Kulturowego Oderbruch. Muzeum Oderbruch przedstawia region Oderbruch jako krajobraz kulturowy ukształtowany przez wodę z różnych perspektyw ludzi tam mieszkających i pracujących, ściśle współpracując z mieszkańcami regionu. Specyficzna topografia regionu Oderbruch i wynikające z niej warunki odpływu są bardzo plastycznie przedstawione w muzeum w formie instalacji artystycznej („tkaniny”) i toru kulkowego.

Zwiedzanie Oderbruchu pokazało, jak ściśle powiązane są ze sobą woda i krajobraz kulturowy w Oderbruchu, jak złożone zarządzanie zasobami wodnymi, widoczne tylko w krajobrazie, wpływa na codzienne życie ludzi mieszkających i pracujących w Oderbruchu oraz jak traktują oni zasoby wodne jako zagrożenie, ale jednocześnie jako szansę.
Oprócz tego wycieczka pokazała, jak lokalne podmioty odpowiedzialne za zarządzanie zasobami wodnymi w regionie Oderbruch działają w sposób pragmatyczny i z dużym zaangażowaniem, rozwiązując konflikty, np. w zakresie zarządzania populacją bobrów.

W szczególności działalność Muzeum Oderbruch w Altranft pokazuje, jak ważne jest połączenie abstrakcyjnych działań administracyjnych związanych z planowaniem przestrzennym i specjalistycznym z rzeczywistością życia ludzi mieszkających w Oderbruchu oraz włączenie ich w raczej abstrakcyjne procesy planowania.